Blog - Nie masz pomysłu na ogród? Zapraszamy na bloga, na którym znajdziesz wiele pomysłów i livehacków, które odmienią Twój ogród.

Przygotowania do nowego sezonu

Zima to czas wytchnienia dla wszystkich dbających o ogrody. Z jednej strony zima to czas podsumowań zakończonego sezonu, ale z drugiej także odpowiedni moment dla planowania wiosennych prac. Warto wykorzystać zimowy okres do sporządzenia szkiców zagospodarowania, np. warzywniaka i zaplanować dobór odmian oraz następstwo warzyw. Można przygotować również listę zakupów, na której zapiszemy, ile nawozów czy doniczek będziemy potrzebować. Styczeń to dobra pora do tego, aby dokonać przeglądu, wyczyścić, naprawić wszystkie sprzęty i narzędzia służące w ogrodzie. Kupujemy też wtedy środki ochrony roślin, które pomogą nam zwalczyć choroby, atakujące nasze rośliny w tym czasie. Gdy za oknem panuje zimowa aura, dobrze jest też rozpocząć odwiedzanie sklepów ogrodniczych, gdyż wtedy znajdziemy tam duży wybór nasion i ich odmian.

Styczniowe prace

Choć w styczniu nie ma zbyt wiele pracy, to jednak doglądać swoje rośliny należy. Jeśli nie wykonaliśmy tego w grudniu, to właśnie na początku stycznia bielimy pnie i nasady konarów drzew owocowych. Zapobiegnie to nagrzewaniu się drzew w ciągu słonecznego dnia
i gwałtownemu oziębieniu nocą. Bielenie powtarzamy przez całą zimę i na przedwiośniu ilekroć wapno spłynie. Przez całą zimę sprawdzamy także, czy rośliny są dobrze chronione przed mrozem, słońcem i wiatrem. Naturalnie w razie konieczności uzupełniamy ich okrycia. Kolejna ważna czynność w ogrodzie czeka nas podczas obfitych opadów śniegu. Musimy wówczas strząsnąć z gałęzi jego warstwę (strzepywanie należy rozpocząć od najniższych gałęzi). Najbardziej zagrożone na osadzanie się śniegu są odmiany kolumnowe jałowców, cyprysików i żywotników, ponieważ ciężki śnieg przyczynia się do wyłamywania
i rozłamywania pędów, co prowadzi do deformacji całych krzewów. Jednak bezśnieżna zima też nie jest dobrą sytuacją dla naszych roślin. To właśnie śnieg chroni korzenie drzew
w najzimniejszych miesiącach zimy (więc jeżeli już spadł, to możemy odgarniać go ze ścieżek wokół drzew i krzewów). Śnieg chroni również w naszym ogrodzie – krzewinki - przed przemarznięciem, zabezpiecza przed mroźnymi wiatramia wiosną będzie źródłem wody, której zawsze zielone krzewy potrzebują więcej. Wszyscy, którzy w swoim ogrodzie mają staw, muszą pamiętać również o tym, że gdy tylko zamarznie, trzeba wykuć przeręble, aby zapewnić rybom dostęp do tlenu a następnie przez całą zimę kontrolować, czy one nie zamarzły ponownie. Wszystkich miłośników zieleni zachęcamy do regularnego dokarmiania ptaków. Karmniki umieśćmy w miejscach niedostępnych dla drapieżników a następnie oczyszczajmy je, pozbywając się resztek jedzenia i odchodów, po to, by zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób. Pamiętajmy, że pokarm należy wykładać stale, gdyż ptaki się przyzwyczajają i przylatują w te same miejsca.

Anna Bandyk

Harmonijna kolorystyka

Każdy, kto zakłada ogród, marzy, aby był on piękny. Piękny, ale także tworzący jednolitą całość. Zadania nie ułatwia fakt, że do wyboru mamy setki rozwiązań i tysiące roślin. Jednak, jeśli uda nam się odpowiednio dobrać rośliny, to mamy szansę stworzyć wyjątkowe miejsce. Musimy jednak pamiętać o wielu ograniczeniach związanych, m.in.: z usytuowaniem ogrodu.

Najpiękniejsze ogrody to te, w których zachowana jest jednolita tonacja z łagodnymi przejściami pomiędzy roślinami i dlatego wybrane przez nas rośliny powinny się uzupełniać. Warto więc przy projektowaniu zwrócić szczególną uwagę na kolorystykę roślin, by uniknąć zbyt dużej ilości barw. Podstawowym elementem kompozycyjnym każdego ogrodu są rabaty i grządki, które mogą posiadać różny wygląd: małe, kwadratowe, długie czy wąskie.

Barwnie przez cały rok

Podstawę kompozycji tworzą byliny, które z sezonu na sezon coraz piękniej i bujniej się rozrastają. Można je przyozdobić kwiatami cebulowymi (wiosną), gatunkami jednorocznymi (latem) lub ozdobnymi trawami (zimą). Doskonałym dodatkiem są zawsze różne odmiany róż rabatowych i drobnokrzaczastych oraz półkrzewy, takie jak lawenda czy bylica piołun.

W wąskiej rabacie z narożnikami i załamaniami nie sprawdzi się kolorowa mieszanka roślin. Zamiast niej warto postawić na ozdobne trawy lub hortensje. Z kolei wąska rabata, znajdująca się przy ogrodzeniu lub żywopłocie będzie zachwycać, gdy zdecydujemy się na kwiaty na kilku poziomach, gdzie np.: wysokie słoneczniki pochylać się będą nad niższymi rudbekiami i nachyłkami. Równie pięknie prezentowałyby się liliowce z kwiatami w kolorach żółtym, pomarańczowym i kremowym a przed nimi funkie, żurawki i barwinki.

Jeśli chcemy, aby zimą i na przedwiośniu w naszym ogrodzie królowały żółte i białe kwiaty, to powinniśmy wybrać Mahonie, derenie lub oczary. Niezwykle pięknie będą również wyglądać oszronione trawy: rosplenica, miskant i kortaderia. Żółta forsycja, pomarańczowoczerwony pigwowiec japoński lub ciemnoróżowoczerwona porzeczka krwista – kwiaty tych roślin wspaniale będą razem przez całą wiosnę.

Anna Bandyk

Dobroczynne chwasty

Szpecą ogrody, konkurują o światło, składniki pokarmowe, wodę i przestrzeń z gatunkami w nich uprawianymi. Nawet gdyby udało nam się je wszystkie usunąć, one i tak znów zagościłyby na naszej rabacie. Mowa oczywiście o chwastach. Za chwast trawnikowy można uznać każdą roślinę, która nie tworzy darni. Przyczyn zachwaszczenia muraw może być wiele, jak np.: słaba jakość darni, ale na szczęście jest także wiele metod, które skutecznie hamują rozwój chwastów. Wbrew pozorom chwasty mogą być również przydatne.

Chwasty jako biowskaźniki

Chwasty, podobnie, jak pozostałe rośliny, prezentują odmienne wymagania siedliskowe. Są takie, które nie mają określonych upodobań, co do rodzaju gleby, ale istnieją też takie, które mogą się rozwijać tylko na określonym rodzaju podłoża. One wszystkie samoistnie pojawiają się tam, gdzie znajdują najkorzystniejsze warunki. Stąd ich występowanie w większej ilości na danym terenie uważa się za wiarygodną informację o określonych warunkach podłoża. To cenna wskazówka, ponieważ pomaga dobrać rośliny do danego typu ziemi w naszym ogrodzie. Chwasty, jako biowskaźniki świadczą: o zwięzłości i twardości gleby, o zasobności gleby w wodę, o odczynie gleby oraz o zasobności podłoża w składniki mineralne i próchnicę. Dlatego, jeśli nie wiemy, jaka gleba znajduje się w naszym ogrodzie, wystarczy, że przyjrzymy się chwastom.

Chwasty jako dodatek w kuchni

Z dobrodziejstw chwastów możemy korzystać również w kuchni. Dzikie rośliny dostarczają nam witamin, mikroelementów czy kwasów organicznych. Oprócz tego liście, kwiaty, owoce, pędy i korzenie chwastów pomagają naszemu organizmowi, poprawiając trawienie, regulując przemianę materii czy lecząc. Pamiętajmy jednak o tym, aby zbierać i spożywać tylko te rośliny, które dobrze znamy i te, które nie mają śladu ani chorób ani szkodników. Koniecznie trzeba podkreślić, że bezpiecznie zrywać możemy tylko te chwasty, które nie rosną w miejscach zagrożonych toksynami i zanieczyszczeniami.

Przykładem rośliny, która jest uważana za chwast a posiada wiele zalet leczniczych i kulinarnych jest mniszek lekarski. Jego korzenie warto wykorzystać do sałatek, liście do zup i sosów a kwiaty do syropów i win. Takich przykładów zastosowania chwastów jest znacznie więcej, m.in.: liście pokrzywy zwyczajnej doskonale sprawdzą się do zup, sosów, sałatek, past i jako dodatek do mięs. Liście i pąki stokrotki pospolitej także urozmaicą zupy, pasty i omlety. Warto  je skosztować i korzystać z ich dobrodziejstw. 

Anna Bandyk

Bogata różnorodność róż

Róże od czasów starożytnych są bardzo lubianymi i popularnymi krzewami kwitnącymi w ogrodach. Uwielbiamy je ze względu na piękne kwiaty i zapach, ale także za ich zdolności adaptacyjne. Te wspaniale kwitnące krzewy występują we wszelkich możliwych kształtach i wielkościach. To bogactwo gatunków, form i odmian sprawia, że róże nadają się niemal do każdego ogrodu.

Podział róż na grupy lub klasy opiera się na typie ich wzrostu i dlatego wyróżniamy:

• róże pnące,
• ramblery,
• róże miniaturowe,
• róże okrywowe,
• róże parkowe,
• róże dzikie,
• niskie róże krzaczaste,
• róże wielkokwiatowe,
• róże kaskadowe,
• róże rabatowe,
• róże pienne.

Pielęgnacja róż

Jeśli chcemy, by róże w naszym ogrodzie przez długi czas oczarowywały swoim pięknem
i zapachem, musimy należycie o nie zadbać. Przede wszystkim trzeba właściwie wybrać stanowisko. Róże sadzimy na dość zacisznym i słonecznym miejscu, ponieważ preferują one słońce. Najodpowiedniejszym podłożem dla róż jest piaszczysto – gliniasta gleba, oczywiście odchwaszczona, napowietrzona i głęboko uprawiona. Królowa kwiatów nie lubi kwaśnej ziemi, a także zastoisk wodnych. 

Róże wymagają obfitego podlewania, gdy są świeżo posadzone oraz w upalne i suche dni. Podlewamy je wówczas raz w tygodniu wcześnie rano lub wieczorem, aby woda mogła głęboko wsiąknąć w podłoże. Pamiętajmy, aby kierować strumień wody tuż przy ziemi – bezpośrednio pod koronę drzew a nie na liście.

Jeśli chodzi o nawożenie, to róże zasilamy nawozami wieloskładnikowymi zwykle raz w miesiącu. Nawozy azotowe stosujemy do końca czerwca lub początku lipca, ponieważ zasilanie nimi w późniejszym czasie wpłynie na drewnienie pędów a to z kolei przysłuży się wymarzaniu rośliny zimą.

Królowa kwiatów jest często porażona przez grzyby chorobotwórcze oraz narażona na mszyce, przędziorki i skoczki, które wysysają z róż soki. W walce z chorobami i szkodnikami stosujemy ogólnie dostępne preparaty chemiczne. Zabiegi tymi środkami w prosty sposób możemy przeprowadzić sami.

Anna Bandyk

Odpowiednia pora sadzenia

Od drugiej połowy września do października sadzi się wiele pięknych roślin cebulowych i bulwiastych, takich jak: krokusy, narcyzy, szafirki, czosnki.  Gatunków roślin cebulowych, które kwitną wiosną jest mnóstwo, ale to właśnie tulipany cieszą się szczególną popularnością. Także ich cebulki sadzimy jesienią po to, aby wiosną móc podziwiać pięknie ukwieconą rabatę. Termin ich jesiennego sadzenia jest bardzo ważny, ponieważ rośliny posadzone zbyt późno mogą być słabsze i mogą też posiadać gorzej rozwinięty system korzeniowy.

Odpowiednie cebule

Zanim rozpoczniemy sadzenie tulipanów, należy dokładnie wybrać cebule, w których są zawarte materiały zapasowe i zawiązki kwiatów. Ich jakość jest niezwykle istotna, gdyż od nich zależy obfitość kwitnienia i zdrowy rozwój roślin w okresie wegetacji. Szukając właściwych cebulek, wybierajmy te jędrne, zdrowe i dorodne, pozbawione uszkodzeń, plam i pleśni. Dobrą praktyką jest zaprawienie cebul przed sadzeniem, czyli wymoczenie ich w roztworze środka grzybobójczego.

Odpowiednie warunki

Na miejsce sadzenia tulipanów wybieramy stanowisko słoneczne lub lekko zacienione, gdzie gleba jest piaszczysto-gliniasta oraz przepuszczalna. Przed rozpoczęciem sadzenia należy ziemię przekopać dość głęboko i odchwaszczyć. Cebulki układamy piętkami do dołu, 5-15 cm od siebie na głębokości 3 razy większej od wysokości piętki cebuli. Nasze rośliny podlewamy przez cały okres wegetacji. Do nadejścia zimy powinny się one już ukorzenić. Późną jesienią podłoże z cebulkami trzeba okryć korą lub liśćmi. Gdy w lipcu, pod koniec wegetacji, liście tulipanów zżółkną, wykopujemy ich cebule i umieszczamy na lato pod dachem w suchym miejscu, gdzie przejdą okres spoczynku.

Anna Bandyk